Doğru Aşk Yanlış İnsanla Olmaz

Aşkın bir yanılgı olduğunu düşündünüz mü hiç?
Sadece hormonsal bir durum mudur aşk.?
Çoğu zaman bizi rezil eden bir duyguymuş gibi bakar aşka bir çok insan. Neden.?
Çünkü aşka dair derin yaralarımız vardır bir çoğumuzun.
Söyleniriz içten içe, durduramadığımız aşka karşı zaman zaman.
Ve sonrasında hırslanırız. Hırslandıkça daha da bağlanırız aşkımıza ve daha çok düşman oluruz.
Aşk denen duygunun tarifine sarf ettiğimiz cümleleri  göz önüne alarak, haksızlık etmemek gerekiyor tabi. Aşkın yanlışı olmaz. Aşk her zaman doğru bir duygudur.Çünkü saftır, karşılıksızdır, beklenti yoktur bu duyguda. Esas nokta her yönüyle doğru olan aşkı, doğru kişiyle yaşamaktır.

Doğru aşk yanlış insanla yaşanmaz. Bu durumda, bizi yıpratan aşk değildir, bizi rezil eden, hiç ummadığımız anda yerle yeksan eden  yanlış seçimlerimizdir.
Gözlerini maddi kavramlara diken insanlar mı bozdu acaba kalbimizin en değerli duygusu olan aşkın saflığını? Ya da gözlerine saatlerce bakabileceğiniz insan yeterince hak etmedi mi size ait tarifi zor olan duygularınızı.? Bu soruların cevapları eminim herkesin içinde saklı, kendince.Hiç test edemeyiz mesela kalbimizi çalan insanları ya da referansla seçemeyiz. Aniden gelirler, aşkımızı çalıp, kalbimizi söküp götürürler adeta. Ve bakmayız  bizler günden güne kalbimizde büyüteceğimiz aşk için, doğru insan o mu diye. Bütün iyi niyetimizle samimiyetimizle davranırız aşkta hükmedemeyiz aklımızla.Kalbimiz engel olur çünkü her defasında. 

Aşkta hüsrana uğradıkça, iyi niyetlerimizi yanlış insanlar yok etti deriz.
Bizim için bu en güzel duyguyu yaşadığımız, tarifi lugatlar da dahi olmadığını düşündüğümüz aşkların, bir daha yaşanmamak üzere yok edildiğini dile getiririz. Aşık olduğumuz bireylerin sözüne güvenip kandırıldık biz deriz.Ve her ayrılıktan sonra kalırız iki saf: yani, besleyip büyüttüğümüz aşk ve biz. Düşünürüz naçizane, ağladık beraber , bazen hırslandık aşka deriz. Ama olmaz işte bir türlü. Çünkü hayat saflığımızı kaldıracak kadar temiz değildir.
Doğru insan kimdir peki.? Ya da var mıdır öyle birisi bu koca devranda diye söylenerek...
Neden kimse ilk günkü gibi kalamaz bilinmez lakin kızamayız işte biz sevenler yapılan insafsızlıklara.
Ve, hep gidenler olunca kalmasını istediklerimiz, kalırız bir başımıza aşkımızla.
Sonuçta vardığım kanı, doğru aşklar mahkum olmuş işte  yanlış insanlarla yaşanmaya.
Bu duyguları tatmış insanlar için ise üzülerek söylüyorum ki; hep bir güven kaygısıyla yaşayacaklar.
Gidenlerin ardından arta kalan insanları gözlemlediğim kadarıyla da aşklar maalesef hep hüsranlara ait olacak.
İstisnalar yok mu? Elbette var.
Onlara her daim artan ve eksilmeyen mutluluklar diliyorum.
Aşkı hüsran olarak tanımlamak zorunda kalanlara ise  doğru insanlarla karşılaşıp, doğru aşkların huzuruyla, gülümseyerek güne göz açmalarını temenni ediyorum.

Sevgilerimle...

YAZAN: ÇAĞLA ER